یکی از اشکالات املا نویسی بچه ها به (حساسیت شنیداری) آنها بر می گردد.
یکی از مشکلات کودکان در دوره دبستان که در دیکته نویسی خودش را نشان می دهد، ضعف حساسیت شنیداری کودکان است. کودکی که ضعف حساسیت شنیداری دارد معمولا” در دیکته نویسی این نوع اشتباهات را تکرار می کند :
دنبال…………….دمبال
بشقاب…………بشگاب
صبح……………….صب
مسواک………..مسباک
پنبه…………………پمبه
ژاله…………………جاله
تلویزیون…….تلفزیون
آمدند……………..آمدن
رفتتند……………رفتن
با کمی دقت متوجه می شویم که کودک صداهای نزدیک یا شبیه به هم را نمی تواند به درستی تشخیص دهد و نیز در نوشتن دیکته دچار اشکال می شود
چگونه حساسیت شنیداری را در فرزندانمان تقویت کنیم؟
ازکودکان بخواهید چشمانشان را ببندند و به صداهایی که در محیط می شنوند گوش دهند.
به طور مثال:
صدای ماشین،حیوانات و یا صداهایی که از اتاق های دیگر به گوششان می رسد.
صداهایی مثل:
صدای قطار، حیوانات و صدای زنگ را می توان ضبط کرد و از کودکان خواست که به آن ها گوش دهند و آن ها را شناسایی کنند.
ازکودکان بخواهید چشمانشان را ببندند و به صداهایی که توسط شما ایجاد می شوند، گوش دهند.
این صداها می توانند شامل :
صدای انداختن مداد،
پاره کردن تکه کاغذها،
استفاده از منگنه،
تراشیدن مداد،
صدای سکه
و ضربه زدن به لامپ، باشند.
از کودکان بخواهید به صدای خوردن، بریدن و جویدن خوراکی هایی مثل کرفس، سیب یا هویج گوش کنند.
چیزهای کوچک و سخت مانند :
سنگ، لوبیا، گچ،
چوب یا برنج را داخل ظرف های بسته ای قرار دهید و از کودکان بخواهید که محتوای آن ها را از طریق تکان دادن و گوش دادن تشخیص دهند.
منظور از توجه و دقت شنیداری چیست؟
همانگونه که وقتی به یک تصویر و شی ء نگاه می کنیم، ابعاد و رنگ و … را مدنظر قرار می دهیم؛ باید هنگام گوش دادن و شنیدن هم دقت و توجه به خرج داد. به این معنا که با تمام وجود به مطالب شنیداری توجه کنیم.
هر صدایی از خودش ویژگی هایی دارد: آیا این صدا زنده است و مربوط به حیوان و انسان یا مربوط به موسیقی است؟ بلند است یا کوتاه؟ تکرر می شود یا خیر؟ تا به حال شنیده ایم یا نه؟ خوشایند است یا ناخوشایند؟ به چه چیزهایی اشاره دارد؟ چه محتوایی دارد؟ و دهها نکته دیگر.
توجه شنیداری و دقت شنیداری لازمه یادگیری پربار است. هرچه مهارت به خصوص کودکان در این زمینه بیشتر باشد، در زمینه حافظه شنیداری،حساسیت شنیداری و سایر مهارتهای ادراک شنیداری موفق تر عمل خواهند کرد.
تمرینات دقت شنیداری
استفاده از تشخیص صدا:
در این مورد باید از صداهای مختلف ضبط شده مانند انواع صداهای حیوانات یا صداهای محیطی استفاده کنید. بدین ترتیب که مثلاً به کودک میگویید هر گاه صدای بوق ماشین را از بین صداهای دیگر مانند صدای قطار ،آژیر پلیس و... شنید، دستش را بالا ببرد و بگوید بوق ماشین است. این تمرین را نیز میتوانید با وسایل صدادار مانند طبل، سنج، بلز، .... انجام دهید. یا میتوانید 5 یا 6 قوطی کبریت یا داروی خالی را بردارید و در داخل هر کدام از آنها را با مواد مختلف مانند عدس، دکمه، شن و ... پر کنید (البته باید دو سری تهیه کنید) سپس اجازه دهید در ابتدا کودک قوطیها را به صدا درآورد و گوش کند بعد از اتمام این کار در پشت سر او قرار گیرید و یکی از قوطیها را تکان دهید و کودک باید دقت کند و سپس با تکان دادن سری جلوی خودش قوطی که صدای مشابه دارد را پیدا کند در ابتدا با 2 تا 3 قوطی شروع کنید و با پیشرفت کودک به 6 تا 7 قوطی برسانيد.
استفاده از تشخیص شنیداری - حرکتی:
از کودک بخواهید تا فعالیتی خاص را شروع کند مانند ریختن مهرهها داخل شیشه یا جمع کردن مهره های روی میز یا پرتاب توپ یا رقصیدن یا راه رفتن و .... و با شنیدن صدای زنگ یا بوق فعالیت خود را متوقف کند و بعد با شنیدن محرک شنیداری بعدی فعالیت خود را از سر بگیرد.
همچنین میتوانید بگویید تا زمانی که صدای موسیقی پخش میشود فعالیت خود را انجام دهد و هرگاه صدا قطع میشود بی حرکت بایستد.